Hoe we afscheid nemen van elk
moment
dat ons een handje geeft en
de hoed op zet
En hoe de woorden alleen
terugkeren naar
huis na een avond van praten
met een vreemde
en hoe we de getuigen zijn
van onze strijd
tussen het genieten en de
vervelendheid
De rug van de stinkbloem
buigt en breekt een keer
en lijdt als onze Lieve Jezus
aan het kruis
eenzaam is de nacht en
eenzaam zijn de wegen
verhinderd zijn de ramen om
door uit te kijken
De toekomst is troebel, het
licht is niet helder
en hoe we zeggen: "Tot
de volgende keer!"
10.4.06