Ontmoeting in Den Helder

Voor Karin

Stilte van satijn met afgezette zomen
iemand neemt me mee op een
witte vlinderslag die vleugels krijgt

Het bloed van woorden trekt een spoor
door het zand en wordt opgenomen in de aarde
zoals op een slagveld na de oorlog

En steeds opnieuw wordt het zaad verwekt
tot leven in de vorm van een verlangen
dat trilt als het wordt aangeraakt

En zonder ooit tot rust te komen branden
rozen in de zon op een planetig ding
een discobol van liefde aan de hemel

11.8.09